Sindrom stečenog nedostatka imuniteta- SIDA nije po definiciji jedna bolest. Radi se zapravo o tome da dolazi do teškog oštećenja imunološkog sistema obolele osobe što je ujedno čini vrlo osjetljivom na mnoštvo infekcija i bolesti. Sam naziv SIDA potiče od francuskog izraza za ovu bolest Syndrome d'ImmunoDéficience Acquise, ali je poznata i pod nazivom AIDS koji potiče od engleskog izraza Acquired Immuno Deficiency Syndrome. To je hronična neizlečiva bolest koja je uzrokovana virusom HIV-a ( virus humane imunodeficijencije). Pojam «imunodeficijencija» kod SIDE podrazumeva smanjenje broja leukocita u krvi, smanjenje broja limfocita u limfnim čvorovima i slezini, smanjenje broja zrelih T limfocita te posledično smanjenje količine antitela koja su ključna u zaštiti organizma od infekcije.

Biti HIV pozitivan nije isto što i imati AIDS. Mnogi ljudi zaraženi virusom HIV-a ne obolevaju godinama, ali mogu prenositi virus. Virus HIV-a živi u telesnim tečnostima i prenosi se kada te tečnosti prodru u krvotok i to nezaštićenim seksualnim odnosom (vaginalnim, analnim ili oralnim) sa zaraženom osobom, zajedničkom upotrebom igala ili šprica (prilikom ubrizgavanja droge) sa zaraženom osobom, trudnoćom, rođenjem ili, ponekad dojenjem, kada je majka  zaražena HIV-om. Zaraziti se ne možete poljupcem, grljenjem, dodirom, kijanjem, kašljanjem, bavljenjem sportom, korištenjem iste posteljine ili pribora za jelo te zajedničkog WC-a. Ne postoje zabeleženi slučajevi prenošenja zaraze pljuvačkom, znojem ili suzama, kao ni komarcima ili drugim insektima.

Većina ljudi nema nikakve simptome kad se zaraze sa HIV-om, no unutar mesec ili dva od izlaganja virusu, mogu se javiti simptomi nalik na gripu, a to su: groznica, glavobolja, umor, povećani limfni čvorovi (na vratu i u preponama). Ovi simptomi obično nestanu unutar jedne nedelje do mesec dana i često se mogu zameniti bilo kojom drugom virusnom infekcijom. Ozbiljniji simptomi se ne moraju pojaviti niti unutar deset ili više godina (kod odraslih) ili dve godine kod dece rođene s HIV-infekcijom. Za vreme ove tzv. asimptomatske faze, virus se aktivno umnaža i ubija ćelije imunog sistema, a to se najbolje vidi padom broja tzv. CD4 pozitivnih T limfocita - ćelija ključnih za normalno imunološko funkcionisanje organizma.

Kako se opšte stanje organizma pogoršava, javljaju se simptomi koji osobu zarađenu virusom HIV-a svrstava u obolele od SIDE. To su: gubitak energije, gubitak težine, česta noćna znojenja i groznice veće od 37,7 C tokom nekoliko nedelja, suvi kašalj i gubitak daha, hronični prolivi, česte gljivične infekcije (oralne ili vaginalne), česti osipi i ljuskava koža, kratkotrajni gubitak pamćenja, zamagljen vid, glavobolje, bele mrlje ili neobične promene na jeziku i ustima. Moguće su i teške herpes-infekcije u vidu herpes-zostera. Deca obolela od side sporije rastu ili su često bolesna.

Još uvijek ne postoji lek za AIDS. Za sada ne postoji ni vakcina. Ne postoji ni način da se HIV, ukoliko jednom uđe, izbaci iz našeg organizma. Zato je svakako najneophodnije voditi računa da se u svakom trenutku čuvamo od tzv. rizičnog ponašanja kojim se SIDA prenosi. AIDS ne pravi razliku. Ako imate nezaštićen polni odnos ili delite iglu i špric, riskirate da se zarazite HIV-om.